Slingerend naar de essentie

Alsnog opent met een montere beklimming. In het kielzog van een vertellend ik bestijgen we de uitkijktoren in een bos. Of correcter: net als de ik (de helft van een wij) verlangen we ernaar op een dag zo’n wachttoren te beklimmen en, eenmaal boven, haren in de wind, te genieten van een onbelemmerd uitzicht. Helaas... Lees verder →

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑