Terug naar de bron

Aan Zabriskie kun je je laven als aan een bron, diep verscholen in een onherbergzaam gebied: een zeldzame plek waar je al je omhulsels kunt afleggen, je van elke substantie en vorm ontdoen. Waar je met een gerust gemoed je huid afwerpt, je vlees laat ontbinden, je skelet verpulveren, tot je niet meer bent dan... Lees verder →

Aan de bosrand

Bijna onzichtbaar, hand in hand, lopen twee oudjes aan de bosrand, in het grensgebied tussen de habitats van het wilde dier en de geciviliseerde mens. Heel zichtbaar: twee witte katten. Ook andere verdwaalden en verwarden, habitués van de schemering, houden zich hier op. De verdierlijkte mens en het half gedomesticeerde dier ontmoeten elkaar en overschrijden... Lees verder →

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑