Het regent in Napels. Onophoudelijk. Al vier dagen lang. Carlo Andreoli, journalist en melancholicus, geeft zich over aan grijze gedachten. Hij kijkt gelaten toe hoe de zee een kolkende massa wordt, afvoerputten verzadigd raken, modderstromen ontstaan, auto's worden opgeslokt, huizen instorten. De Autoriteiten kondigen de noodtoestand af. Mensen worden geëvacueerd, gewonden verzorgd, doden begraven. Brandweer... Lees verder →
Allegorie van het niets
Een wenk van een vage schim achter een raam drie hoog volstaat om Thomas een duister pand te doen betreden in het dorp waar hij net is gearriveerd. Eenmaal de drempel over, blijkt het geen sinecure om zijn doel, de derde verdieping, te bereiken. Eerst verspert de huisbewaarder Thomas de weg; vervolgens leiden afdalende trappen... Lees verder →