Woordeloze essentie

In zijn huis in Dylgja ziet Asle zichzelf opnieuw staan kijken naar het schilderij met de twee strepen die elkaar kruisen, een bruine en een lila. Waar ze elkaar kruisen, lichten de zich vermengende kleuren mooi op. Voor het eerst sinds jaren vergaat Asle de zin, de noodzaak om te schilderen. Hij zit voor het... Lees verder →

Ik is een ander

In zijn oude huis in Dylgja ziet Asle zichzelf kijken naar 'Andreaskruis', het schilderij met de twee strepen, één lila en één bruin. Waar de strepen elkaar kruisen, vermengen zich de kleuren en licht het schilderij op. Sinds de dood van zijn vrouw Ales heeft Asle zich teruggetrokken in het woordloze schilderen. Net zoals in... Lees verder →

Fuga in woord en beeld

Majestueuze klanken golven door de ruimte. Naar een orgelconcert luisterend in een vaal verlichte kloosterkerk, denk ik aan De andere naam. Septologie I-II, de zopas vertaalde roman van de Noorse schrijver Jon Fosse (1959). Terugkerende tonen vermengen zich met het onaardse licht en de repetitieve bewoordingen in Fosses werk. Beelden komen tevoorschijn, krijgen contouren, verveelvoudigen... Lees verder →

Opgesloten in het hoofd van een melancholicus

Jon Fosse (1959), Noors dichter, romancier en dramaturg, wijdde in de jaren negentig aan de romantische landschapsschilder Lars Hertervig (1830 – 1902) een tweeluik, waarvan het eerste deel, Melancholie I, onlangs verscheen in Nederlandse vertaling. Op de achterflap staart Fosse, schonkig en imposant als Orson Welles, indringend naar iets in de verte. Zijn blik is... Lees verder →

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: