In Justine, het eerste deel van het befaamde The Alexandria Quartet, haalt Lawrence Durrell herinneringen op aan een dierbaar, zinnelijk Alexandrië begin jaren veertig van de vorige eeuw. Durrell werkte er toen als ambtenaar en herinnert zich de stad als een smeltkroes van rassen, talen en geloofsovertuigingen, een 'tredmolen van protocol en vermaak', een 'surrealistische... Lees verder →
Homo excentricus
Sinds jaar en dag zoekt Charles Foster (1962), Brits schrijver, homo excentricus, arts, taxidermist, advocaat, reiziger en filosoof, een antwoord op twee vragen: 'Wie of wat zijn we?' en 'Wat doen we hier op aarde?' Zijn onderzoek naar de natuur, de authenticiteit, de identiteit van de mens doorheen de millennia bracht hem ertoe een tijdlang... Lees verder →
Opstand der marginale zaken
In Querieuze vogels experimenteert de Duits-Britse auteur Isabel Waidner met transidentiteit. In dit uitgesproken avant-garde werk kruist ze levende wezens met levenloze dingen, patronen, allerhande abstracties, subjectieve associaties. Zelfs met taal, door genoemde entiteiten samen in een soort taalmixer te kieperen, waaruit vervolgens een lange sliert psycholichamelijk gedesoriënteerde probleemkindjes (lees: freaks) tevoorschijn komt. Waidner slecht... Lees verder →
Impressie: Vogelzang in tijden van stilte
In Vogelzang in tijden van stilte verdiept de Brit Steven Lovatt zich in een microkosmos die een fascinerende weelde voor de zintuigen biedt. In een taal, bijna zo virtuoos als vogelzang, gaat hij op zoek naar de alledaagse mystiek in het leven van vogels. Nu eens uitbundig, dan weer ingetogen, wisselt Lovatt in zijn observaties... Lees verder →
De blik van het dier
Op het omslag zien we een hond, het hoofd met een visueel trucje van de romp gescheiden. De hond staart langs je heen naar iets in de verte. Jij staat niet in het brandpunt van zijn aandacht. Wat ziet hij? De honden op de foto's van Pentti Sammallahti fascineerden de Britse schrijver, kunstenaar en kunstcriticus... Lees verder →
De essentiële Orwell
Onder het pseudoniem George Orwell schreef de Brit Eric Blair (1903-1950) een aantal romans met journalistiek onderzoek als vertrekpunt. Op dat prozawerk vormen zijn uitgebreide essays, waarvan een royale selectie gebundeld werd in het zopas verschenen Waarom ik schrijf, een uitstekende aanvulling. Deze essays belichamen de essentiële Orwell. Naar eigen zeggen afkomstig uit de 'lagere... Lees verder →
De geest van Bonnard
Vernon, 2017. Door het raam op de eerste verdieping kijk ik de lange, aflopende tuin in. Op dit uur van de dag reflecteert het kabbelende water van de Seine het licht verrukkelijk. Ik sta in het huis waar de Franse kunstenaar Pierre Bonnard (1867-1947) het interieur en de groentinten van zijn tuin talloze malen vereeuwigde.... Lees verder →
Orwell aan de grond
Na vijf jaar dienst bij de Indian Imperial Police in het koloniale Birma, keerde George Orwell (1903-1950) in de lente van 1928 terug naar Europa en betrok in een Parijse achterbuurt een kamer in Hôtel des Trois Moineaux: een goor en donker onderkomen voor buitenlandse arbeiders en mensen die tot eenzaamheid en armoede waren vervallen.... Lees verder →
Orwell op z’n best
'Birmaanse dagen' van George Orwell (1903 - 1950) is een kroniek van Birma ten tijde van de Britse overheersing, gebaseerd op de ervaringen van de Britse schrijver-journalist, die er als twintiger vier jaar lang diende bij de Indian Imperial Police. Als geen ander vermag Orwell een nachtmerrieachtige, zielloze wereld te scheppen. In tegenstelling tot de... Lees verder →
Westwaarts met de nacht: grensoverschrij- dende memoires
Beryl Markham (1902 – 1986) vloog in 1936 als eerste mens solo vanuit Engeland over de Atlantische Oceaan naar Canada. Op eenentwintig uur en vijfentwintig minuten legde zij non-stop een afstand af van vijfduizend achthonderd kilometer. In 'Westwaarts met de nacht. Grensoverschrijdende memoires' lijkt die indrukwekkende prestatie slechts een voetnoot te zijn in het leven... Lees verder →
Strak geregisseerde publieke opinie
''Toast met boter!' hoorde je dan door het donkere dal. 'We zitten hier net rustig toast met boter te eten. Heerlijke stukken toast met boter!' Niemand, aan beide zijden, had in weken of maanden boter of toast gezien, maar het water liep alle partijen in de mond. We bestookten elkaar bij gebrek aan munitie, met... Lees verder →
Eindeloos reciteerbaar en stervensmooi
'Kort proza' is een bundel poëtische kortverhalen van Samuel Beckett. De zeven minimalistische teksten komen bij een eerste lezing raadselachtig en etherisch over. Tijdens de tweede lezing dagen er mogelijke betekenissen en dringt een cadans zich op. Pas na een derde lezing, wanneer de tekst als een mantra in je onderbewustzijn begint te resoneren, komt... Lees verder →