belezenissen
In Sirius, een bundel van honderd heftige, afschuwwekkende, verleidelijke fabels, brengt Hanz Mirck in poëtisch proza een schurftige zwerfhond voor het voetlicht. Of is het een mens op de vlucht wiens hondenleven (opgejaagd, getemd, geknecht) ons hier vrijpostig in de schoot geworpen wordt? Hanz Mirck schrijft al ruim dertig jaar proza en poëzie. In Apeldoorn,... Lees verder →
Een avond van triomf: provocerend uitgedost in een nauwsluitend rood pak bezaaid met sterren, klimt een koorddanser op het stalen koord. Hij is als een Narcissus die, wars van kritiek en oordeel, aan zichzelf verschijnt. In een wreed spel met de dood (een danse macabre) verandert de acrobaat in een stierenvechter. Zijn sprongen:... Lees verder →
Een man loopt door een stad. Hij heet Walker, de stad New York. We schrijven 1946. De stad is een kluwen van lijnen, recht en diagonaal. Een stenen doolhof. De man ziet alles in close-up, is niet in staat afstand te nemen. Walker is veteraan en op de dool. Hij kan niet terug naar het... Lees verder →
Een vrouw en een klein meisje beklimmen moeizaam een duin. Eenmaal op de top, staren ze naar de grenzeloze zwarte massa voor hen, 'uitgegoten in een vloeibare nacht'. De vrouw is 'lang en dun als de zeepijnen'. Ze wordt geteisterd door migraine. Moeder en dochter zijn op de vlucht. De moeder heeft tienduizend franc op... Lees verder →
De Zuid-Koreaanse schrijfster Han Kang (°1970) loopt door de straten van Warschau. De stad ligt bedolven onder een laag sneeuw, gehuld in dichte witte mist. De mensen op straat zijn vreemden voor haar, ze spreken een taal die zij niet begrijpt. Kang is hierheen gekomen om een verhuld verdriet te verwerken, een rouwproces te doorlopen.... Lees verder →
'Kort proza' is een bundel poëtische kortverhalen van Samuel Beckett. De zeven minimalistische teksten komen bij een eerste lezing raadselachtig en etherisch over. Tijdens de tweede lezing dagen er mogelijke betekenissen en dringt een cadans zich op. Pas na een derde lezing, wanneer de tekst als een mantra in je onderbewustzijn begint te resoneren, komt... Lees verder →
Hoe, waar, wanneer gebeurt het dat woorden zich aan dingen hechten? Kunnen wij die ballast van woorden ooit weer kwijtraken? Hoe maken we woorden los van dingen? Hoe worden we bijvoorbeeld een steen? En wat dan met herinneringen en dromen? 'Onze handen vol of leeg, Dezelfde overvloed. Onze ogen open of dicht, Hetzelfde licht.' In... Lees verder →
Op zeven augustus 1940 begint Francis Ponge een logboek bij te houden over zijn zoektocht naar een gedicht over het wezen van een ding, in dit geval: 'het pijnboombos'. 'Het zakboekje van het pijnboombos' is een schitterend experiment en een heus taalavontuur. Ponge brengt twee weken door in een pijnboombos: wandelend, zittend, liggend, slapend, ruikend,... Lees verder →
Geen dag zonder boek 