belezenissen
Hoe, waar, wanneer gebeurt het dat woorden zich aan dingen hechten? Kunnen wij die ballast van woorden ooit weer kwijtraken? Hoe maken we woorden los van dingen? Hoe worden we bijvoorbeeld een steen? En wat dan met herinneringen en dromen? 'Onze handen vol of leeg, Dezelfde overvloed. Onze ogen open of dicht, Hetzelfde licht.' In... Lees verder →
Verstild beeld: een man, wiens leeftijd moeilijk te schatten valt vanwege de veranda en de zonnebril die hem afschermen, zit roerloos in een schommelstoel. Hij mompelt wat voor zich uit. De man is terminaal ziek en heeft geen controle meer over zijn lichaam. Hij denkt aan het verleden, toen er boomgaarden waren zover het oog... Lees verder →
Op zeven augustus 1940 begint Francis Ponge een logboek bij te houden over zijn zoektocht naar een gedicht over het wezen van een ding, in dit geval: 'het pijnboombos'. 'Het zakboekje van het pijnboombos' is een schitterend experiment en een heus taalavontuur. Ponge brengt twee weken door in een pijnboombos: wandelend, zittend, liggend, slapend, ruikend,... Lees verder →
Een man staat op een balkon en steekt een sigaret op. Het is nacht. Aan de andere kant van de glazen schuifdeuren liggen vrouw en kind te slapen. De man denkt aan de kindertijd die hij niet heeft gehad. Hij is eenendertig en zijn moeder stierf twintig jaar geleden, op de dag af. Zo begint... Lees verder →
Moskou, 1926. Enkele dagen voordat Joseph Roth naar Duitsland terugkeert, na een maandenlange reis door de Sovjet-Unie, komt Walter Benjamin hem opzoeken in zijn hotel. Ze hebben een lang gesprek. Benjamin zal nadien schrijven dat Roth geen goede indruk op hem maakte, 'dat hij kennelijk op grote voet in een luxehotel leefde'. Volgens Benjamin was... Lees verder →
Twee vadem of 3,66 m is de kleinste veilige vaardiepte voor een raderboot op de Mississippi. Aan boord peilde een 'loder' de diepte van het vaarwater, bepaalde dat het veilig was en riep vervolgens de stuurman toe: 'By the mark twain!' Uit scheepsjargon werd de legendarische schrijver Mark Twain geboren, pseudoniem van Samuel Langhorne Clemens... Lees verder →
Na 'Poging tot uitputtende beschrijving van een plek in Parijs' kwam ik tot de conclusie dat Georges Perec zich op eenzame hoogte bevindt aan de top van de literaire Olympus. Evident is het niet om tot die conclusie te komen want wat Perec schrijft is rudimentair en transparant, de zoektocht is bij hem het doel.... Lees verder →
Geen dag zonder boek 