Jarig!

Een jaar geleden zag Geen dag zonder boek het levenslicht. Zeventig recensies en bijna zesduizend leesbezoekjes (zeggen de statistieken) later, kijk ik met fierheid even op en om. Een productief jaar was het zeker. Zoeken naar het beste wat de literatuur te bieden heeft, is nog steeds mijn missie. Nog steeds lees ik elk boek dat ik recenseer onbevangen, nieuwsgierig en ontvankelijk als een kind dat zijn eerste woorden leert.

Verder ben ik er nog steeds van overtuigd dat de beste recensies ontstaan wanneer je als recensent op voet van gelijkheid met het boek communiceert, er als het ware één mee wordt. Wat dat betreft heb ik veel geleerd van Hermann Hesse, James Wood en Witold Gombrowicz. Bijvoorbeeld dat beoordelen, wegen, meten tot doel stellen, onnodig afstand schept en een goed boek veeleer onrecht aandoet.

Liever probeer ik de magie van goede literatuur over te brengen door onder de huid van een boek te kruipen, op zoek naar geschikte metaforen. Ook wil ik telkens opnieuw de lezer uitnodigen om dat minder evidente doch briljante werkje ter hand te nemen; dat op het eerste gezicht misschien weerbarstige, naderhand verrassende boek te verkennen; zich over te geven aan dat experimentele, tegelijk bijzonder geestige kleinood. Gewoon, uit liefde voor taal.

Ik ben heel wat mensen dankbaar voor hun steun, hulp, inspiratie, aanmoediging en vertrouwen gedurende het voorbije jaar. In de eerste plaats de lezers van mijn recensies. Hun feedback, enthousiasme, tips, vragen en commentaren waren voor mij zeer verrijkend.

In het bijzonder vermeld ik graag Geert Van Hout, Marc Vleugels, Gert Brouns, Jen de Groeve, Laurent de Maertelaer, Marjon Nooij, Jan Koster, Kiki Coumans en Harrie Lemmens. Mede dankzij hen heb ik mij kunnen ontwikkelen als recensent. Met plezier, goesting en nog meer nieuwsgierigheid ga ik een volgend lees- en recensiejaar tegemoet, in de hoop dat ik boekenliefhebbers kan blijven begeesteren.

Elisabeth Francet